Gunel Balakishi |
Ən çoxum
Mən ən çox
bu qədər sevə bilərdim birini.
Necəki uşaqdan soruşarlar,
Göstər, görüm, nə qədər sevdiyini.
Açar sərçə qollarını,
Xəyalında dənizləri,
Günəşi, Ayı, səmanı,
Tanıdığı, bildiyi
Bütün çoxlarını
Sığdırar qollarına.
Sən də mənim qollarımın arasında
Həmən çoxsan.
Sevə bilərdim birini.
Sən, mənim ən çoxumsan!
Gözləri tavanda
Üzərində başqasını,
Ürəyində başqasını
Daşıyan.
Hələ uşaqlığından
Əynində özgənin,
Xəyalında atasının
aldığı donu
Daşıyan.
Bir ömür
Sadəcə üşüməməkçün
Başqa donlarda,
Başqa bədənlərdə
Ölə-ölə yaşayan,
Yaşaya-yaşaya ölən.
Tənha
Anam idi bircə sevən,
O da yoxdur, o da gedib.
Sonuncu kəs lap...lap çoxdan
Anam məni əzizləyib
Nə atamın balasıyam,
Nə balamın anasıyam,
Nə yarım var, naz çəkən,
Nə də məndən ayrı düşüb, həsrət çəkən
Sevgilimin ürəyinin yarasıyam.
Pərvazlanıb ruhum uçsa uzaqlara
Arxamca yananım yoxdur.
Nə anam varki, yandıram
Nə də yetim qalan balam.
Mən heç kimin ən sevdiyi deyiləm.
Sərsəri
Səndə nə görmüşəm, bilmirəmaxı.
Lap deyək, yaxşısan, yaxşı adamsan
Dünyada səndən də yaxşı varaxı.
Deyirəm, səkkizdir, “o evdən çıxır”
Qorxdum, sərsəriyə çıxacaq adım,
Hamı mənə dəli gözüylə baxır.
Necə də əzbərdən bilirəm, ah,ah
İkinin yarısı nahar edəcək
Günümə-saatıma bax, Allah,Allah.
Bardağı sonadək dolmamalıdır,
Mənim ömrüm, günüm, özüm,
Onunsa,
Yeməyi acısız olmamalıdır.
Yenə ətirinlə ətirlənmişəm,
Adın batsın, unutmuşam adımı,
Sən gedəli, yox olmuşam, itmişəm!
Gözümə görünmə, gözdən düşmüsən.
İlk günlər sənsizlik zülüm idi, zülüm,
İndisə sıradan, adi, birisən.
Mən səndə yanıldım, inandım, yandım,
Yəni, sən bu qədər dəyərsiz idin?
Səni sevdiyimə özüm utandım!
Ayaq səslərindən tanırdım, hətta,
Xatırlayırsanmı?Sən indi yadsan!
İnsan yaşatdığın yaşar həyatda!
Əlçatmaz
Səni ağladanları ağlada bilmərəm
Öldürə bilmərəm, döyə bilmərəm,
Mən heç qarışqaya qıya bilmirəm,
Baxma ürəyimin böyüklüyünə
Axı balacadır əllərim mənim
Divə gücüm çatmaz.
Acı göz yaşından elə ôpərəm
Çəkərəm qəmini, elə çəkərəm
Gözlərinin qarasına qurban olaram
Göz yaşın da gözəldir,
Gülüşünə çatmaz.
Ölərəm səninçün, elə ölərəm,
Səni yasa boğan, küsdürən mənəm?
Gedərəm ömründən, elə gedərəm..
Bir də əlin çatmaz!
Mən bir yolam,
Bütün məndən keçənlərin
Yorğunluğun,
Ağırlığın,
Üzərimdə daşımışam.
Kimi kinin qusub keçib,
Kimi söküb boğazından
Dərdin-sərin,
Alıb əlinə kəndirin,
Gəlib məndən asıb keçib.
Sinəmdə dərin quyular.
Məni elə qazıblar ki,
Çətin ki, burdan duyalar.
37 ildir, varam
Amma, elə yorulmuşam
Elə bil ki,
Min ildir ki, yaşayıram!
Uşaqlar
Qucağım o boyda olaydı kaş ki,
Bütün uşaqlar sığaydı ora.
Tufanlardan, boranlardan
Əllərimlə isidəydim,
Heç bir uşaq üşüməzdi ayaqyalın,
Heç bir uşaq itirməzdi müharibədə ayaqların.
Qoruyaydım uşaqları yalanlardan,
Özüm yalan danışaydım.
Xeyir şərə qalib gəlir.
Gizləyəydim
gerçəklərdən,olanlardan.
Deyəydim ki, sənin atan qəhrəmandır.
Uyudardım qucağımda yetim qalan körpələri
Deyəydim ki, yum gözünü, anan sağdır.
Bütün uşaqlar sığaydı ora.
Qoruyaydım uşaqları bu dünyadan.
ADAMLARDAN...
Tək tərəfli sevgi
Sən heç tək tərəfli sevdinmi birini?
Canını istəsə verməyə hazır olduğun
Yarıcan etdimi səni heç?
Heç ürəyin darıxdımı
Bu dünyada o var, deyə...
'sevgi yoxdur,
mən sevgiyə inanmıram deyə-deyə
Öz içində yalanını söyə-söyə,
Yerli-yersiz girdinmi heç mübahisəyə?
Savaşdınmı sevənlərlə
Sırf o səni sevmir deyə
Ən bahalı ətrini vurub
Daradınmı yolunmalı saçlarını?
Getdinmi görüşünə?
Yenə də, yenə də gözəl olmayıb
Üsyan etdinmi Yaradana?
Sən hamıdan gözəlsən, deyən, anana?
Özünə nifrət etdinmi?
Aynalara düşmən kəsildinmi heç?
Sən, heç tək tərəfli sevdinmi birini?
Anamdan sonra,
Çantasını açdım
İçindən bir kağız parçası tapdım.
Baxdım ki,siyahı yazmış…
1. Corab
2.Ayaqqabı
Balama dəri
Õzümə adi…
aldım,anam,
Corab da, dəri ayaqqabı da
Amma həmişə üşüdü ayaqlarım
İyulda da, avqustda da.
Səndən sonra
mənim həyatım
Sənin ayaqqabın kimidir,
Her şey adi!